EINDHOVENSE MOTOR en AUTOMOBIEL CLUB

3 sportauto's 13 sportmotoren 13 toerauto's 24 toermotoren

1959

17 - 18 mei

Bij de nabeschouwing op de vergadering wist de enthousiaste Johan van Ojen zich gesteund door de deelnemers van 1958, zodat besloten werd door te gaan met de Vierlandenrally, zoals de rit toen nog genoemd werd.
Christ van Hout had voor zijn hele leven voldoende aan het uitzetten van één Vierlandenrit zodat er een nieuwe uitzetter moest worden gevonden. Voorzitter Martien van Eerd zou daarom met Johan van Ojen deze tweede Vierlandenrally uitzetten.
Voor de Sportklasse blijft het een dag- en nachtrit, d.w.z. de sportklassers rijden op eerste Pinksterdag 's avonds om 7 uur weg, en komen dan 's nachts om 4 uur aan de finish van de eerste dag aan, waar zij 's morgens om 7 uur weer moesten vertrekken. Voor de toerklassers wordt het een tweedaagse tocht met overnachting in Thalfang (30 kilometer onder Schweich).
De gestencilde routebeschrijving telt nu 9 vellen en bij elk punt worden de kilometerstanden vermeld. Ook komen de kruisjes voor de geheime zones. Tevens komen er vaste tijdcontroles met rust en vaste tijdcontroles zonder rust. De rit telde per dag vier etappes van elk ongeveer 200 kilometer. Het toen uitgevonden stramien is in de loop der jaren nauwelijks gewijzigd, wel steeds verbeterd, geperfectioneerd!

De grootste stommiteit die de uitzetters begingen was de grandioze vondst om per pont de Moezel over te steken tussen Duitsland en Luxemburg. De overtocht was gratis, maar wat kregen we 'n gekanker! Wat bedoeld was als een eenmalige belevenis: per pont over de grens werd ter plaatse een tirade van scheldwoorden tussen dikke Duitsers met dito auto's en haastige Nederlanders, die met hun motoren voorschoten, een plaatsje vonden, werden teruggestuurd enz. enz. Zelfs de politie kwam er aan te pas, en de pont werd enige tijd stilgelegd.
De vaste tijdcontrole in Hoscheid in Luxemburg 75 km. na de grensovergang, waar de zoon van Wim Hoens op controle stond bij Café "Des Ardennes", kan erover meepraten.

De overnachting in Hotel "Zur Post" en hotel "Daubenfeld" in Thalfang kostte DM. 2,50 per persoon. Verschillende deelnemers hadden de tent meegenomen, die naast het hotel werd opgezet. De sportklassers sliepen zo wie zo niet, en zorgden ervoor dat de controleposten ook wakker bleven. In Gasthaus "Zur Post" in Büchel (bij Cochem) moesten we voor die nachtpost bij de politie een vergunning afhalen tegen betaling van DM. 5,--
Martien van Eerd en Harry Schellekens bezetten controleposten van zes tot acht 's avonds (Duitsland) 's nachts van drie tot vijf uur (Duitsland), 's morgens van half acht tot half tien (Luxemburg) en 's middags van half vijf tot half zeven in Eijsden (grens). Pa Hermans (de schoonvader van deze beide heren) zat bij Johan van Ojen in de auto (Renault 4) en fungeerde als finishcontroleur in Thalfang. Zonder commentaar noteerde hij alle opmerkingen van de deelnemers.
Annie Jansen was met haar vriendin Rieky Donkers op de scooter goed voor een controlepost in Henri Chapelle en de tweede dag in Pepinster (Verviers) ook Ries Vermeulen en Anne Pool hoorden tot de controleposten (3 stuks). Tinie Versantfoort uit de Bachlaan, Joop Cornelissen en niet te vergeten Wim Hoens, die met zijn zoon maar liefst 6 posten voor zijn rekening nam.
De vergoeding voor de controleposten bedroeg FL. 20,--. Christ van Hout deed in Eindhoven de finish. Tot de deelnemers behoorde Frans Klaassen, die bij een der controleposten een verschil van 2 minuten constateerde.

Het inschrijfgeld werd vastgesteld op FL.10,-?- voor motoren en FL.15,-?- voor auto's. De inschrijving sloot op 9 mei. De rit zelf was een week later op 17 en 18 mei. Voor de rit maakten we reclame met papieren gegomde stickers, die we op parkeerplaatsen op autoruiten plakten. Bij de auto's reed o.a. een 400 cc Vespa mee. Er komen meer bekers en voor het eerste worden de tegels besteld in Hilversum, bij de Hilversumse Tegel- en Plateelbakkerij, waarvan we het adres van MAC Mierlo hadden gekregen. We kochten 95 tegels à FL. 2,-- per stuk. Het aantal deelnemers was 53, waarvan 3 sportauto's, 13 sportmotoren, 13 toerauto's en 24 toermotoren.
Winnaar werd Wim van Hout in Auto-Toerklasse met 2 strafpunten en Ben Dekker met 30 strafpunten bij de sportauto's. Bij de motoren won Harm Molenaar met 59 strafpunten in de sportklasse en Piet Raymakers in de Toerklasse met 1 strafpunt. De kosten van het uitzetten, inclusief tweemaal overnachten van 2 personen: precies FL. 30,-- (exclusief benzine).
Ons lid G. Jansen was de eerste inschrijver.
De gemiddelde snelheid was 36 kilometer per uur. Evenals in 1958 was er een behoorlijk nadelig saldo. Hoe kan het ook anders, zou men zeggen, met die 30 gulden voor 2 personen drie dagen buitenland! Wat een rit, en wat een voorbereiding, en wat een succes. Johan van Ojen, Jan Wouters en Martien van Eerd vormden de rekenkamer.
De controleposten waren kenbaar aan een oranjeblauwe vlag, en 's nachts aan een oranjeblauw knipperlicht. Voor extra aanduidingen waren er oranjeblauwe pijlen (plankjes), en de officials en controleurs droegen een oranjeblauwe armband.
De Belgische frank kostte 7,43 en de DM 90,45. Gedreven door het succes besloten we door te gaan. Het bestuur en de kascontrole vonden de uitgaven verantwoord en slikten het nadelig saldo, al moesten we natuurlijk wel proberen uit de rode cijfers te komen.