|
EINDHOVENSE MOTOR en AUTOMOBIEL CLUB |
|
|
|
1967
14 en 15 mei
De tiende Vierlandenrit. We kapten, na de weerstand van Johan van Ojen overwonnen te hebben met het 9 jaar gebruikte logo 4-Landenrit. In het Eindhovens Dagblad werd aan dit evenement aandacht besteed in de rubriek "Onze Gast Vandaag".
De Motor Club Eindhoven maakte reclame voor de Friese Elfstedenrit, die op tweede Pinksterdag werd verreden, maar vanwege onze rit konden we daaraan natuurlijk niet deelnemen.
De KNMV liet ons weten, dat we niet meer op de Toerkalender konden worden opgenomen omdat het karakter van de rit teveel afweek van het KNMV-reglement voor nationale(sic!) toerritten.
Het karakter van onze rit was in tien jaar niet gewijzigd, maar de KNMV-opvattingen kennelijk wel. We namen het voor kennisgeving aan en gingen door.
Om te weten of onze drukker niet te duur was, werden prijsopgaven gevraagd aan diverse drukkers, waarbij bleek dat onze getrouwe Van Spijk uit Venlo nog steeds de goedkoopste was.
Onze volijverig secretaris Gerard van Wanrooij zette onverminderd de werving van advertenties voort, waardoor we maar liefst FL. 1500,-- binnenkregen voor advertenties in inlichtingenboekje en routebeschrijving.
Mede vanwege de verzekeringspremie werd het inschrijfgeld verhoogd naar FL. 30,-- voor motoren en FL. 35,-- voor auto's.
Hermann Schmitt reserveerde 42 eenpersoons, 180 tweepersoons en 18 driepersoons kamers, al ging het wel met moeite. De zaterdag voor de rit moest de voorzitter nog lang telefonisch overleg plegen (nou het was meer trekken) om de benodigde bedden te krijgen. Er waren 100 bedden meer nodig dan in 1966, ofschoon we 33 deelnemers minder hadden.
De rit liep de eerste dag via Recht, waar in Eifelerhof de deelnemers soep en belegde broodjes konden krijgen. Wil van Eerd bezette hier met Astrid (9) en Eric (7) de vaste rustcontrole, waar ook de overnachtingsbewijzen werden uitgereikt.
De eerste Vaste Tijd Controle was in café Bolland-Zeghers in Hermalle/Argenteau en de tweede bij café Im Goldenen Grund in Korperich (Dld)
De tweede dag liep de rit weer via Luxemburg, waar in Bockholtz bij café Hans Heintz de Vaste Tijd Controle was.
In Clervaux in Hotel Des Nations (de la Gare) was de Vaste rust, waar frites met schnitzel kon worden gegeten. Het leek zo'n deftige zaak, dat Jan Teunisse er schroomde om binnen te gaan. Ook hier werd de post bezet door Wil van Eerd met Astrid en Eric, die van Recht de dag tevoren hier naar toe was gereden. De laatste Vaste Tijd Controle was in Dancing Winston bij Brustem (B). Verder stonden op controle:
W. Nouwens, Gerrit van Zutphen, Piet Donkers, Wim van Hout, Willem Swinkels (Sr), H. v.d. Boomen, Jan Wouters, Theo v.d. Acker, Cor Scheepers, Willy Swinkels, Hans van Laarhoven terwijl de finish in Schweich bij Junges werd verzorgd door Gerard van Wanrooij en Jan Siepel.
De rit had de eerste dag een lengte van 318,4 km voor de tourklasse en 385,8 km. voor de sportklasse.
De tweede dag was dat 395,6 km. en 446,0 km.
De tourklasse reed 40 en de sportklasse 45 km/uur. We hadden 219 deelnemers, waarvan in de toerklasse 150 auto's en 21 motoren en in de sportklasse 40 auto's en 8 motoren. Alleen al van Mac Mierlo hadden we 46 equipes.
Winnaar werd in de tourklasse auto's A. v.d. Weijer uit Helmond met 3 strafpunten en bij de motoren W. Bolten uit Hilversum met 6 strafpunten. In de sportklasse auto's won opnieuw G. de Reuver uit Abcoude met 9 strafpunten en bij de motoren M. Vink uit Leiden met 18 strafpunten.
De prijzen waren voor de prijsuitreiking uitgestald in de etalage van Meubelhandel Jan van Hout aan de Tongelresestraat. Er waren 400 tegels voor de deelnemers en 75 voor de kaartlezers gemaakt in Hilversum naar ontwerp van Frans Klaassen, die natuurlijk dit jaar ook weer de rit had gecontroleerd tezamen met Gerard van Wanrooij. Uiteraard werden Johan van Ojen en Martien van Eerd vanwege deze tiende Vierlandenrit extra gehuldigd.
Er was nogal kritiek op de aankleding van de zaal en de toestand van het meubilair.
Ofschoon de DKW-auto van Frans Klaassen voor de Vierlandenrit in de garage helemaal was nagekeken, kreeg hij een acute stilstand onderweg, en moesten we allerlei hulpgrepen toepassen om in Eindhoven te komen.