|
EINDHOVENSE MOTOR en AUTOMOBIEL CLUB |
|
|
|
1979
9-10 juni
In het clubblad van augustus 1978 schreef Wim van der Heijden een nabeschouwing over de Vierlandenrit, waarbij hij gewag maakte van het gerucht, dat Martien van Eerd, vanwege zijn leeftijd zich zou terugtrekken uit de organisatie. Het zal de opmerkzame lezer niet zijn ontgaan, dat er iets was in de organisatie, dat niet helemaal vlekkeloos was. Het veranderen van de overnachtingen van Schweich naar Ennia Feriendorf, het eerst laten vervallen, en dan een jaar later toch weer invoeren van de sportklasse, en het in 1979 weer laten vervallen van die sportklasse, het afgeven van de routebeschrijving incl. de eerste etappe, het waren allemaal van die veranderingen, die weliswaar na overleg tot stand kwamen, maar die toch wat littekens schenen achter te laten. Het ziek worden van Johan van Ojen was een vervelende bijkomstigheid, maar niet minder vervelend was, toen Martien van Eerd op 8 mei (dus precies een maand voor de rit) een telegram kreeg van Johan van Ojen met als inhoud: Cardanas Hanomag gebroken - tien dagen vertraging - verzoek maatregelen vervanging uitzetter, respect. een week uitstel.
Nou kon tien dagen vertraging nooit door een week worden opgevangen. Maar wat moesten we-
Er werd in het crisiscentrum snel overlegd, en Frans Klaassen ging met Martien van Eerd de rit uitzetten. De sportklasse was nu definitief van de baan, hetgeen de zaak er een stuk eenvoudiger op maakte. Na vier dagen was op 18 mei het uitzetten klaar. Ondertussen waren er door de ANWB vervangende onderdelen naar Marokko overgevlogen. De onderdelen bleken echter niet te passen en daarom zou de Hanomag door de ANWB gerepatrieerd worden. Johan van Ojen kwam met een collega miljonair naar Nederland, en op 27 mei kon hij mee om in 3 dagen de rit te controleren. Zonder in details te treden mag wel gezegd worden, dat dit toch enige fricties gaf. Voor Johan van Ojen bleek het moeilijk een rit te rijden, die hij niet zelf had uitgezet. Niet altijd kon hij de reglementaire vindingen van anderen waarderen. Het uitzetten en controleren gebeurde met de Peugeot 405 (DN-63-JB) van Martien van Eerd, die ondanks alle geruchten er zich helemaal tegenaan gooide. Hij was oud genoeg om te beseffen, dat de rit moest doorgaan.
De rit liep de eerste dag via de vaste tijdcontrole in café Luna in Alken, naar de vaste rust in café-restaurant "L'Observatoire" in Dochamps, (waaraan tussen door een extra bezoek moest worden gebracht om e.e.a. af te spreken) en zo via Zenners in Brandenbourg naar de finish op de Marktplatz in Schweich.
De tweede dag ging het terug via Anni Thielen in Dackscheid naar Balter in Losheim, en vervolgens via Jacqumin in Zichen-Zussen-Bolder naar Eindhoven.
De rit had de eerste dag een lengte van 409.75 km. en de tweede dag 352.36 km.
Als starters fungeerden: Tini Jannes, Wim van Hout, Herman van Gestel, Marinus Buys, en onderweg stonden op post: Gerrit van Zutphen, Harry van Galen, Jan Megens, Aart de Vos, Sjef Hanique, Toine de Zwaan, Koos Goossens, Hans Thoonen, Frans v.d. Meeren, Jan Teunisse (VRC), Willy Pontenagel, Jos Swinkels, Gerard van Wanrooij, Willy Swinkels, Tinie Swinkels, Cor Scheepers, Slegers en Fons Verschuuren, die de finish deed in Schweich. Wim van Hout stond genoteerd voor de finish in Eindhoven. De tegel werd ontworpen door Frans Klaassen, die er dit jaar een straatje in Waxweiler van maakte.
Ook het berekenen van de passeertijden en het met de hand schrijven van alle passeertijden op de lijst voor de rekenkamer, was een karwei, dat Frans klaarde. De rekenkamer werd gevormd door Jan Teunisse, Frans v.d. Meeren, Martien van Eerd, Tini Jannes, Marinus Buys, Frans Klaassen, Aart de Vos en Annie Janssen.
Het uitrekenen van de kaarten nam veel tijd in beslag, omdat er nogal wat deelnemers waren, die het reglement toch anders lazen, dan bedoeld was. Zo kwam het in deze rit voor, dat deelnemers bij volgen en blijven volgen meenden hiermee te moeten ophouden als zij het betreffende plaatsnaambord gepasseerd waren. De organisatie was onverbiddelijk; er stond duidelijk dat men moest volgen totdat een andere richting werd opgegeven. Het passeren van een plaatsnaambord had daar niets mee te maken.
Tientallen deelnemers gingen in de fout bij een viersprong in FIZE, waar men de voorrangsweg moest volgen hetgeen door een bord was aangegeven. Helaas werd dit bord door velen over het hoofd gezien. Bij het controleren moest Johan van Ojen hierop overigens ook worden gewezen. Frans Klaassen en Martien van Eerd hebben van deze situatie foto's gemaakt, die op de prijsuitreiking ter verduidelijking aanwezig waren.
De prijsuitreiking was op zaterdag 23 juni in zaal "De Korenbeurs", waardoor we niet naar Balter konden, die op 21 juni het gouden bestaansfeest van de zaak vierde.
Er waren 317 deelnemers, waarvan 47 motoren.. Winnaar werd bij de auto's R. Mol uit Vlaardingen met 7 strafpunten en bij de motoren won Henk Schopping uit Hilversum met 14 strafpunten. Gerard Spaninks was met 25 strafpunten het best geklasseerde Emac-lid. M.R.T. "De Blokhut" uit Budel was met 12 deelnemers de grootste club gevolgd door "De Neerkant" met 9 deelnemers. De equipe Sterk-Buijs werd tweede bij de damesequipes met 19 strafpunten. We reserveerden 635 bedden verdeeld over 263 tweepersoons, 35 eenpersoons, 22 driepersoons en 2 vierpersoons kamers. De reserveringen werden door Frans Klaassen en Martien van Eerd in Losheim opgehaald. Schweich was blij met onze terugkomst, er waren zelfs 6 tweepersoons kamers in Schweich als reserve beschikbaar. Vanwege het feit, dat Duitsland nog steeds geen zomertijd kende werd de start de tweede dag verschoven naar 9 uur, hetgeen voor de Duitsers 8 uur was. De eerste deelnemer was daardoor om 18,50 uur in Eindhoven aan de finish. Frans Klaassen werd tijdens de rit gereden door Jan Verdijsseldonk, en Tjeu was natuurlijk weer chauffeur voor Martien van Eerd. Het inschrijfgeld bedroeg FL. 65,-- voor auto's en FL. 50,-- voor de motoren. Voor de overnachtingen moesten de deelnemers FL. 22,-- betalen.