|
EINDHOVENSE MOTOR en AUTOMOBIEL CLUB |
|
|
|
1982
5 - 6 juni
Hoe betrekkelijk is tijd, en hoe lang kunnen mensen iets volhouden. Op donderdag 22 april begonnen Martien van Eerd en Johan van Ojen aan de 25ste Vierlandenrit. Van tevoren hadden Frans Klaassen en Martien van Eerd al de eerste etappe naar café "Luna" in Alken en de laatste etappe van dancing "Wijnekenshof" in Membruggen naar Eindhoven uitgezet, hetgeen al 500 kilometer vroeg. De eerste dag werd uitgezet tot Manhay, waar we in Restaurant "L'Hirondelle" de vaste rust zouden hebben met een lunch, die FL. 10,-- kostte. De tweede dag werd via de vaste tijdcontrole in hotel Welter in Dahl (L) Schweich bereikt, waar met Frau Andres de slaapplaatsen voor de rit werden geregeld en de derde dag ging het via de vaste tijdcontrole in café "Die Ecke" in Densborn naar Balter waar we na het gebruiken van de lunch `s avonds in Luik aankwamen, waar de auto van Johan van Ojen in een parkeergarage werd ondergebracht. Zondag 25 april werd de rit verder uitgezet tot dancing "Wijnekenshof in Membruggen om zo via de reeds uitgezette route naar Eindhoven te rijden.
Op donderdag 13 mei vertrokken Frans Klaassen, Ambro Slegers, Martien van Eerd en Johan van Ojen voor de controle. Vrijdagavond 14 mei waren we in Schweich en zondag 16 mei in de loop van de namiddag waren we weer terug in Eindhoven. De overnachting en avondeten was bij Grefen, daar ons oude vertrouwde hotel Junges was afgebroken. De nieuwbouw had in plaats van een grote zaal en hotelkamers nu appartementen.
De rit had de eerste dag een lengte van 415,43 km en de tweede dag 350,60 km.
Tini Jannes c.s. deed de start in Eindhoven en Schweich. Wim en Betsie van Hout met de 2 zussen deden in Schweich de finish, waarvoor ze al een dag eerder naar Schweich waren vertrokken. De finish in Eindhoven werd verzorgd door Marinus Buys c.s.. Onderweg fungeerden als controleposten: Wim Swinkels, Lambert Vermeulen, Harry van Galen, Gerard van Wanrooij, Mevr. v.d. Meeren, Frans v.d. Meeren, Sjef Hanique, Willy Swinkels, Willy Pontenagel, Toine de Zwaan, Jan Teunisse (vaste rust), Ries Vermeulen, Dick Doezé, Van Rijsingen, Koos Goossens, Gerrit van Zutphen, Fons en Angelique Verschuuren (2 posten), Wim van Hout (2e dag), Annie Janssen en Frans Slegers. Fons Verschuuren reed als tweede wagen met Johan van Ojen mee. Tjeu Domenie was weer chauffeur van Frans Klaassen en Martien van Eerd reed mee in de Volvo 09-MF-59 van Ambro en Rieky Slegers.
De slaapplaatsen werden door Frans Klaassen en Martien van Eerd opgehaald in Losheim, waar Hermann Schmitt Frau Andres begeleidde.
De tegel gaf als beeld een opname van het dorp Olzheim gezien vanaf de weg naar Klein-Langenfeld. De tegel werd in één kleur uitgevoerd met een extra vignet ter gelegenheid van de 25ste rit. De tegels werden ook nu weer geleverd door Brabantia in Asten, waar we tevens 650 Moezelwijnglazen lieten bedrukken met het vignet van 25ste Vierlandenrit.
Alle deelnemers en controleposten kregen zo'n glas en voor de organisatie waren er nog enkele bedrukte champagneglazen extra.
De eerste dag werd bij de laatste post van Angelique Verschuuren bij Eisenach door de Duitse Politie de stempelklok in beslag genomen, omdat ze meenden, dat we geen vergunning hadden voor deze rit en we derhalve artikel 24 van de Strassenverkehrsgesetz zouden hebben overtreden. In Schweich ging al het gerucht dat de beide meisjes gearresteerd waren, maar de enige pech, die ze hadden was, dat ze zonder klok moesten wachten totdat uren later hun vader kwam om ze op te halen. Uiteraard hebben we de post laten vervallen. Nadat de organisatie de Polizei Hauptkommissar in Bitburg tot andere gedachten had gebracht, werd op 10 augustus bericht ontvangen, dat er geen bewijs was voor een overtreding, en in september kregen we bericht dat we de klok op het hoofdbureau van Politie in Bitburg konden terughalen. Er waren 286 deelnemers, waarvan 228 auto's en 58 motoren. Het aantal gereserveerde overnachtingen bedroeg 515. Winnaar werd bij de auto's Hans Dekker uit Aalsmeer met 4 strafpunten en bij de motoren Henk Schopping uit Hilversum met 21 strafpunten.
De maanden april en mei gaven subtropische temperaturen; zowel met het uitzetten als controleren was het om af te pikken. Op de morgen van de rit was het prachtig weer, zodat de zandweg achter Borkel en Schaft meer stofwolken dan problemen gaf, maar eenmaal in de Belgische Ardennen werden organisatie en deelnemers verrast op een ontiegelijk onweer, dat soms het zicht erg bemoeilijkte. Over het algemeen was het stralend weer, maar de tweede dag waren er weer onweersbuien, die al begonnen bij Balter, en die in Neeroeteren zo hevig waren, dat de kelders onder water liepen en de auto's meer op amfibie voertuigen gingen lijken. Van klasse weg was geen sprake meer, want het was overal water, zo erg dat een der deelnemers later opmerkte, dat de organisatie volgend jaar roeispanen en zwemvesten zou moeten uitdelen. De controleposten zouden dan moeten worden verankerd, om niet van hun plaats te drijven. Waarschijnlijk was het een natuurlijke zegening voor deze jubileumrit, die zo goed geslaagd was, dat er alle reden was om volgend jaar weer verder te gaan.