|
EINDHOVENSE MOTOR en AUTOMOBIEL CLUB |
|
|
|
1987
13-14 juni
De dertigste Vierlandenrit! Het zou een feestelijk gebeuren moeten zijn, en naar buiten uit hebben we dat ook zo gepresenteerd, maar binnenskamers was het een echte puinhoop.
Tijdens de vergadering van februari werd bij het vaststellen van de ritten kalender ervan uitgegaan, dat de Kapellekesrit weer door Lambert Vermeulen en Jan Teunisse werd uitgezet. Frans Klaassen, die als naamzetter en eerste uitzetter van deze rit meende dat de rit nieuw leven zou worden ingeblazen, als hij deze rit weer zou uitzetten, was het met deze gang van zaken niet eens. Ofschoon hij "sans rancune" daarover een schriftelijke opmerking maakte, wrong er waarschijnlijk onderhuids nog meer want in maart maakte Frans Klaassen bekend, dat hij afhaakte als controleur en medewerker van de Vierlandenrit. Een zware klap, een groot verlies voor de organisatie. Het was daarom geen wonder dat van alles geprobeerd is, om Frans zijn besluit ongedaan te maken. De goede verstandhouding tussen Frans Klaassen en Martien van Eerd stond onder spanning, maar de Vierlandenrit moest doorgaan. Het belang van de club ging voor. Tot overmaat van ramp moest Ambro Slegers worden opgenomen in het ziekenhuis, Martien van Eerd werd in beslag genomen door de privatisering van de zaak waar hij bijna 35 jaar werkte, en de kalender bleef aangeven, dat op 13 en 14 juni de dertigste Vierlandenrit van start ging.
Grotere werkdruk leidt tot grotere prestaties, placht de voorzitter te zeggen. God zij dank bleef Jan Teunisse, en in no-time ging het inlichtingenboekje met voor FL. 2000,-- gulden aan advertenties de deur uit. De organisatie stond onder spanning, want er waren natuurlijk stemmen, die zeker wisten, dat we het niet meer zouden klaren. Maar we klaarden het. Jan Teunisse plaatste een artikeltje in MOTOR, het aantal motor deelnemers steeg met 21 naar 106 en het totaal steeg met 63 naar 339. De rit werd uitgezet door Johan van Ojen en Martien van Eerd, en gecontroleerd door Ambro Slegers. Ook dat riep weer spanningen op. Je ziet dat bij chimpansees ook; als een leider wegvalt beginnen de anderen zich anders te gedragen. Voer voor psychologen en genoeg om een boek te schrijven. Maar we hebben onze beperkingen.
De eerste en laatste etappe werden weer vanuit Eindhoven uitgezet. De rit ging via de vaste tijdcontrole in "Het Meiklokje" bij Tongeren naar Balter en via "Zur schönen Aussicht" in Karlhausen naar Schweich, waar ditmaal alleen Jos Hanique de finish deed. De tweede dag ging de rit terug via "De Bumerang" in Drauffelt naar de vaste tijdcontrole in vakantiedorp "L'Espinette" voor de vaste rust en vervolgens via "Luna" in Alken naar Eindhoven. De rit had de eerste dag een lengte van 376.24 km. en de tweede dag van 402.85 km. De start in Eindhoven werd weer verzorgd door Tini Jannes en zijn medewerkers, en onderweg stonden op controle: Wim Swinkels, Jos Slegers, Willy van Nunen, Jos Smulders, Sjef Hanique,(die zijn koperen bruiloft vierde, maar toch met de Vierlandenrit meeging) Christ Hanique, Toon van Kruisdijk, Frank Navratil, Ruud Willems, Jan Fremouw, Jan Teunisse, Willy Swinkels, Willy Pontenagel, Noud Burman, Piet Vermeulen, Koos Goossens, Marinus Buys, Sonja Minten-Buys en Frans v.d. Meeren, die alle klokken afregelde en dan de laatste post bezette. Johan van Ojen werd zoals steeds per auto begeleid door Fons Verschuuren. Tjeu Domenie werd chauffeur voor Martien van Eerd, en Ambro en Rieky Slegers reden in hun eigen auto. Ofschoon met minder mensen, duurde het uitzetten en controleren elk drie dagen.
De slaapplaatsen werd in Losheim opgehaald door Martien van Eerd en Ambro Slegers. De routebeschrijving werd door Astrid van Eerd op de computer druk klaar gemaakt.
De rit werd bij de auto's gewonnen door Peter Hover uit Eindhoven met 3 strafpunten en bij de motoren door M. Verbruggen uit Hilversum met 2 strafpunten. Tijdens de prijsuitreiking werd hulde gebracht aan Johan van Ojen, die een cadeau kreeg overhandigd voor zijn 30 jaar uitzetten van de vierlandenrit. Motorclub Hilversum bracht extra dank en hulde en overhandigde Johan van Ojen en Martien van Eerd een Makkumer herinneringsbord. De tegel werd dit jaar ontworpen door Ambro Slegers, die als onderwerp het kasteel van Petit-Somme had gekozen. Het is door de jaren heen een werkelijk in het oog springende tegel gebleven.
We reserveerden 483 overnachtingen, waarbij Herr Melchior al meteen een genie bleek in het delegeren, want we moesten vrijwel alles regelen met Frau Wirz, die we nog kenden uit de tijd van Hermann Schmitt. Ook bij de evaluatie zijn we er uitgekomen. Het voorstel van Johan van Ojen om een kortingsregeling in te voeren, die kon oplopen tot 50% van het inschrijfgeld haalde het niet.